Wczoraj, podczas poobiedniego spaceru, zawiało mnie w okolice Zielęcic w powiecie łaskim (Łódzkie). Jest tam - administrowany przez kilka kół wędkarskich PZW - staw o nie do końca znanym mi pochodzeniu. Miejscowi mówią, że to dawna torfianka, co mogłoby się zgadzać zważywszy na kwaśne raczej środowisko. Natomiast rozmiarami za nic nie przypomina mi to zbiornika powstałego na skutek wydobycia torfu: jest to duży śródleśny staw, porośnięty szuwarami i miejscami rzęsą pospolitą.Woda przejrzysta, dno piaszczysto-muliste, dokoła trzęsawisko. Z brzegu w niektórych miejscach widoczne liczne raczej i sporych rozmiarów skorupy szczeżui pospolitej Anodonta anatina, choć ostatecznej weryfikacji jeszcze nie przeprowadziłem (bo może to być również szczeżuja wielka Anodonta cygnaea). Wziąłem ze sobą dwie, mocno podniszczone, ale kompletne skorupy, skorodowane na skutek działania kwasów humusowych. Poza szczeżujami znalazłem jeszcze tylko pustą skorupkę zatoczka rogowego Planorbarius corneus, ale trzeba pamiętać, że byłem na spacerze, a nie na poszukiwaniu mięczaków.
Wydaje się, że stanowisko w Zielęcicach (jak i pobliskie stawy w pobliżu Grabi, między Nicenią a Zielęcicami i Okupem) warto by zbadać porządniej. Odizolowane od bezpośrednich spływów biogenów z pól, eksploatowane tylko wędkarsko, mogą być w miarę trwałą ostoją szczeżuj, jak by nie było zagrożonych w naturalnych środowiskach.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz