Zainteresowanych odsyłam na stronę organizatora, reprezentowaną przez p. Jarosława Kobaka, na której można znaleźć więcej szczegółów, w tym tytuły wystąpień.
Moja przygoda z malakologią zaczęła się chyba właśnie od bentologii: jako dziecko nie mogłem napatrzeć się na dno niewielkiego, wybetonowanego, zbiornika przeciwpożarowego, w którym dość przejrzysta woda pozwalała na obserwację podwodnego świata. A że zbiornik ten znajdował się w bezpośrednim sąsiedztwie szkoły podstawowej, okazji do stałych obserwacji nie brakowało. Były też dreszczyki emocji związane z ucieczkami przed nauczycielami, którzy surowo zabraniali przeskakiwania przez ogrodzenie zbiornika. Myślę, że to właśnie tamten czas otworzył mi najszerzej oczy na świat hydrobiologii i na miejsce mięczaków w tym porządku rzeczy. Pamiętam zatoczki rogowe wyłażące na sam brzeg stawiku, niezliczone zagrzebki łażące po glonowych kożuchach, ale najlepiej zapamiętałem - i najwięcej mi ich żal - piękne błotniarki jajowate z silnie rozdętym ostatnim skręcie, czyli Lymnaea (Radix) peregra f. ampla. Nigdzie nie udało mi się później znaleźć tak dorodnych okazów.
Żal, bo dziś zbiornik już nie istnieje i nie ma dorodnych błotniarek. W kolekcji też nie ostały się, bo zbiory z lat dziecięcych w większości uległy rozproszeniu. Żal, że nie da się z taką częstotliwością obserwować tego samego środowiska w różnych porach dnia i roku.
I żal, że tam, w Zaciszu nad Jeziorem Koronowskim, siedzą dziś bentolodzy dzieląc się swoimi obserwacjami, a mnie tam nie ma.
No ale zbliża się weekend, może więc uda mi się żal utulić w jakichś szuwarach. Oby.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz