Zwolnij. Nie pędź, nawet jeśli brakuje Ci trzydziestu godzin na dobę. Często zamykaj oczy i myśl, co chcesz zrobić. I często otwieraj oczy. Szerzej niż zwykle. Rozglądaj się i zapamiętuj. I rozpamiętuj. Wyłączaj radio i uchylaj okno. Słuchaj tego, co wokół ciebie, a przede wszystkim szukaj ciszy. Nie bój się jej. Jest straszna tylko przez pierwsze godziny. Chodząc, staraj się, aby przez ułamek sekundy obie twoje nogi odtykały ziemi.
Uśmiechaj się. Najlepiej oczami, ale ustami też możesz. Patrz pod nogi. Nie depcz. Ani ludzi, ani swoich marzeń.
Spróbuj wody i zwykłego pieczywa.
Im więcej ograniczysz przestrzeni, tym więcej jej wykorzystasz. Masz czterdzieści dni. Spróbuj.
Módl się. Daj jałmużnę. Pość.
ŻYJ.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz